เมื่อมีความสงสัย หรือคลางแคลงใจในตัวพระภิกษุสงฆ์

เมื่อมีความสงสัย หรือคลางแคลงใจในตัวพระภิกษุสงฆ์

ก็ควรทำเยี่ยงอย่างบัณฑิตในกาลก่อนสิ ถึงจะสมกับที่เป็นชาวพุทธ ไม่ใช่เชื่อถือตามข่าวลือที่ปลอมปนข้อมูลมาด้วยความอคติ

แล้วบัณฑิตในกาลก่อนเขาทำอย่างไร เมื่อเกิดความสงสัย

"หมอชีวกได้ยินเขากล่าวว่าพระพุทธเจ้าสั่งให้คนทั้งหลายฆ่าสัตว์เพื่อทำอาหารมาถวาย"

สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับอยู่ ณ อัมพวัน

หมอชีวกโกมารภัจจ์เข้าไปเฝ้าพระผู้มีพระภาคเจ้าถึงที่ประทับ ถวายบังคมแล้วกราบทูลพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า

ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ข้าพระพุทธเจ้าได้ยิน ได้ฟังคำที่เขากล่าวมาว่า...

ชนทั้งหลายย่อมฆ่าสัตว์เจาะจงพระสมณโคดม

พระสมณโคดมทรงทราบข้อนั้นอยู่

ยังเสวยเนื้อที่เขาทำเฉพาะตน

ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ชนเหล่าใดกล่าวอย่างนี้

ได้ชื่อว่า กล่าวตรงกับที่พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัส หรือกล่าวบิดเบือนคำสอนของพระพุทธองค์หรือไม่

พระพุทธองค์ตรัสตอบว่า ผู้ที่กล่าวอย่างนั้นได้ชื่อว่ากล่าวตู่เรา (บิดเบือน) แล้วพระองค์ก็ชี้แจงไปตามลำดับ จนทำให้หมอชีวกรู้เห็นตรงไปตามความจริง เกิดความอาจหาญร่าเริงในธรรม 

ปัจจุบันสื่อบางสำนัก พยายามประโคมข่าวเกี่ยวกับการกระทำของพระในทางเสีย ๆ หาย ๆ สร้างความเข้าใจผิดอย่างต่อเนื่อง ทั้งที่ข่าวในด้านดีก็มีอยู่ถมถืด

ไม่รู้ว่ามีเจตนาแอบแฝงทำลายศรัทธาของชาวพุทธที่มีต่อพระรัตนตรัยหรือเปล่า

เพราะวิธีการนำเสนอข้อมูลออกแนวตั้งใจตัดต่อ แก้ไขเพื่อบิดเบือนข้อมูลให้คนเกิดความเข้าใจผิดซึ่งการกระทำเช่นนี้ส่งผลต่อศรัทธาของชาวพุทธมาก

จริงอยู่การรับข้อมูลช่วงแรกอาจยังไม่บักใจเชื่อ แต่เมื่อเห็นข้อมูลที่บิดเบือนบ่อยๆ ชาวพุทธก็เริ่มเกิดความสงสัย พร้อมกับตั้งคำถามต่างๆ

ถ้าชาวพุทธเป็นคนยึดหลัก มีเหตุผลก็เข้าไปถามผู้รู้หรือตัวเจ้าของเรื่องที่ถูกกล่าวโทษ

แต่ก็มีบางคนที่ตัดสินทันที พอตัดสินทันทีก็เริ่มด่า เริ่มแชร์ข้อมูล ทั้งที่ตนเองก็ไม่รู้ว่าจริงๆแล้ว ข้อเท็จจริงเป็นอย่างไร กลายเป็นบาปกรรมติดตัวไปเปล่าๆ เพราะฉะนั้นแล้วอย่าพึ่งด่วนสรุปหรือปักใจเชื่อทันที เราชาวพุทธควรยึดหลักกาลามสูตร และปฏิบัติต่อพระรัตนตรัยด้วยความเคารพ แล้วบุญกุศลนี้จะค่อยปกป้องให้เรารอดพ้นจากภัยพาลทั้งหลาย จะเดินทางไปในที่แห่งหนตำบลใดก็มีแต่คนต้อนรับยกย่องสรรเสริญ ด้วยอำนาจแห่งบุญที่ได้ปฏิบัติดีนี้

ชีวกสูตร 20/99 มมร.

Read More

ถ้ามองว่าวัดวาอารามเป็นสมบัติของคนทั้งชาติ

ชาวต่างประเทศที่เดินทางมาท่องเที่ยว

ทัศนศึกษาในประเทศไทย

ถ้าหากจะชมความเจริญรุ่งเรืองทางพระพุทธศาสนา

หาได้ยากที่จะมีใครเข้าไปห้องสมุดเพื่อค้นพระไตรปิฎก

แต่ส่วนใหญ่มักจะไปชมวัดวาอาราม หรือวิหาร เจดีย์ต่างๆ

เพราะสิ่งเหล่านี้คือสิ่งที่แสดงให้เห็นความเป็นอารยะ

มีศิลปะวัฒนธรรม อันสะท้อนให้เห็นวิถีชีวิตของชาวไทย

ที่เป็นวิถีชีวิตแบบชาวพุทธที่งดงาม มีความเอื้ออารี

ละเอียดอ่อน รักสงบ และฝักใฝ่ในความดี

ตลอดจนรักการสั่งสมบุญกุศลที่ได้รับการอบรมสั่งสอนมาจากพระพุทธศาสนา

-----------

นอกจากนี้ ยังสะท้อนให้เห็นความศรัทธาอันสูงส่ง

ของบรรพบุรุษชาวพุทธไทย ที่ร่วมใจกันสร้างศิลปวัตถุ

ไม่ว่าจะเป็นวัดวาอาราม วิหาร เจดีย์ ที่มีความวิจิตรอลังการ

หรือมีความโอ่อ่าสง่างาม ที่ล้วนมีจุดมุ่งหมายคือ

เมื่อได้เห็นแล้ว จักเป็นการเชิดชูจิตใจให้ดีงามสูงส่ง

ให้ผู้คนทั้งหลายได้กราบไหว้บูชา

และย่อมน้อมใจไปถึงสรณะอันประเสริฐคือพระรัตนตรัย

เพราะเป็นความจริงที่ว่า...คนจะเจริญรุ่งเรืองมักชอบทำแต่สิ่งดีๆ

ชอบคิดแต่เรื่องดีๆ และคนคิดดีๆย่อมจะได้เห็นสิ่งดีๆ

และมีแต่ภาพดีๆอยู่ในใจ หาใช่ภาพสกปรกลามก

ที่ทำให้ใจคิดแต่เรื่องสกปรกลามกแต่อย่างใด

-------------

ดังนั้นจึงเป็นสิ่งที่ เราควรจะภาคภูมิใจในวัดวาอาราม

วิหารเจดีย์ที่ได้เห็น ไม่ว่าจะเป็นวัดอรุณราชวราราม

วัดพระศรีรัตนศาสดาราม(วัดพระแก้ว) วัดพระเชตุพนฯ

หรือวัดที่สร้างในยุคปัจจุบัน เช่น วัดร่องขุน

ซึ่งถือว่าเป็นสิ่งก่อสร้างหรือภาพศิลปวัตถุ

ที่แสดงให้เห็นถึงความดีและยึดมั่นศรัทธาในพระพุทธศาสนา

และจักร่วมกันรักษาให้ยั่งยืนยาวนานต่อไป

เพราะการได้เห็นภาพดีๆมีค่ากว่าล้านคำ....

Cr.Psomsak

Read More

สังคมที่ต้องการให้คนไร้ความสามารถเท่าเทียมกันหมด

สังคมญี่ปุ่น มีลักษณะพิเศษอยู่อย่างหนึ่งคือ

คนในสังคมไม่ค่อยปรากฏว่ามีใครที่เก่ง จนโดดเด่น ซึ่งแตกต่างจากสังคมตะวันตก

ที่มีบุคคลที่เก่ง จนเป็นระดับตำนานเกิดขึ้นจำนวนมาก นั่นเป็นเพราะว่า สังคมตะวันตกยกย่อง

ให้เกียรติ และส่งเสริมคนมีความสามารถ เปิดเวทีให้คนเก่งได้แสดงความสามารถอย่างเต็มที่ ยกตัวอย่าง รายการทีวี Got Talent ที่กำเนิดจากสังคมตะวันตก

----------

ส่วนญี่ปุ่น เป็นสังคมที่เน้นความเป็นหมู่คณะ

มีวินัยและความสามัคคี เพราะอดีตเป็นสังคมเกษตรกรรม ที่ต้องรวมตัวกันเอาตัวรอดจากการกดขี่ของพวกซามูไร คนญี่ปุ่นไม่มีใครโดดเด่น แต่ทุกคนจะช่วยกันพยุงคนที่อ่อนแอกว่า ให้มายืนอยู่ในระดับเดียวกัน

----------

ย้อนกลับมาดูสังคมไทยของเราบ้าง สังคมไทยเป็นสังคมศักดินา เป็นสังคมแห่งการ

หวาดระแวง และอิจฉาริษยา เมื่อชนชั้นปกครอง เห็นใครมีแววที่จะเก่ง โดดเด่นเหนือกว่าตน

ก็จะใช้วิธีทุบให้จมลงไป เหมือนใช้ค้อนทุบตะปูให้ราบเรียบเท่ากับตะปูตัวอื่นๆ จนคนที่เก่งๆ ต้องหนีไปอยู่ที่อื่นกันหมด 

Read More

เผอิญทรัพย์เป็นของโจร

วันหนึ่ง มีโจรจำนวนหนึ่งขโมยเงินและทองเป็นจำนวนมากจากบ้านของคนรวยคนหนึ่ง
แล้วหนีมาแบ่งทรัพย์ที่ขโมยมาในนาของชายผู้หนึ่ง 
แต่บังเอิญถุงบรรจุทรัพย์ประมาณหนึ่งพันกหาปณะของโจรผู้หนึ่ง
เกิดหล่นอยู่ในนานั้นโดยที่โจรไม่ทันสังเกต

ในเช้าวันรุ่งขึ้น พระศาสดาทรงตรวจดูสัตว์โลกด้วยพระญาณพิเศษ 

ทอดพระเนตรเห็นชาวนาซึ่งกำลังไถนามาปรากฏอยู่ในข่ายคือพระญาณ 

และพระองค์ทรงทราบว่า ชาวนาผู้นี้จะได้สำเร็จพระโสดาปัตติผลในวันนั้น 

จึงได้เสด็จไป ณ ที่นั้น โดยมีพระอานนท์เป็นปัจฉาสมณะ(ผู้ติดตาม) 

ชาวนาเห็นพระศาสดาแล้ว ได้เข้าไปถวายบังคมแล้วไปไถนาต่อ 

พระศาสดาไม่ตรัสอะไรๆกับชาวนา เสด็จตรงไปยังที่ที่ถุงบรรจุทรัพย์หนึ่งพันกหาปณะตกอยู่ 

ทอดพระเนตรเห็นถุงนั้นแล้ว จึงตรัสกะพระอานนทเถระว่า “อานนท์ เธอเห็นไหม อสรพิษ”  

พระอานนทเถระทูลว่า “เห็น พระเจ้าข้า อสรพิษร้าย” จากนั้นพระศาสดา

และพระอานนทเถระก็ได้เสด็จหลีกไปจากที่นั้น ชาวนาได้ยินถ้อยคำนั้นแล้ว 

ก็ได้เดินไปตรงจุดนั้นโดยเข้าใจว่าจะต้องมีอสรพิษอยู่ที่นั่นจริงๆ 

แต่แทนที่จะพบอสรพิษกลับพบถุงทรัพย์ เขาจึงนำถุงทรัพย์ไปซ่อนไว้ 

พวกเจ้าของทรัพย์แกะรอยตามโจรมาถึงนาของชาวนาผู้นั้น และได้พบทรัพย์ที่ถูกซ่อนไว้นั้น 

จึงได้ทุบตีชาวนาแล้วนำตัวไปเฝ้าพระราชา พระราชามีรับสั่งให้นำตัวเขาไปประหารชีวิต 

เมื่อชาวนานั้นถูกนำตัวไปที่หลักประหารนั้น เขาได้แต่พูดซ้ำแล้วซ้ำเล่าว่า  

“ เห็นไหม อานนท์ อสรพิษ เห็น พระเจ้าข้า อสรพิษร้าย”  

เมื่อราชบุรุษได้ยินคำพูดซ้ำๆของชาวนานี้แล้ว ก็เกิดความสงสัยเลยนำตัวไปเข้าเฝ้าพระราชา 

พระราชาทรงมีพระราชวินิจฉัยว่า ชาวนาคงอ้างพระศาสดาเป็นพยาน 

จึงได้นำตัวชาวนาไปเข้าเฝ้าพระศาสดา 
หลังจากที่ได้สดับเรื่องที่พระศาสดาทรงเล่าในเช้าวันนั้นแล้ว 

พระราชาได้ทูลพระศาสดาว่า 

 “พระเจ้าข้า ถ้าชายผู้นี้ไม่อ้างพระองค์เป็นพยาน เขาก็จะต้องถูกฆ่าแน่ๆ”  
พระศาสดาจึงตรัสตอบว่า  

“ผู้ฉลาดไม่พึงทำกรรมที่จะนำความเดือดร้อนมาให้ในภายหลัง”

กรณีวัดพระธรรมกายก็เช่นเดียวกัน สงสัยเกรงว่าภาพของการตั้งคดีฟอกเงินไม่ชัด 
เลยใช้ปฏิบัติการทางข่าวสาร เพื่อชี้นำว่าวัดพระธรรมกาย
มีที่ดินผิดกฎหมายตรงนั้นตรงนี้ ซึ่งการเปลี่ยนถ่ายมือซื้อที่ก็เป็นหนึ่ง
ในวิธีสุดคลาสสิคของการฟอกเงิน

อยากจะขอร้องอีกครั้งว่าได้โปรดยุติปฏิบัติการข่าวสารแบบนี้เถอะนะ 
สร้างข่าวเท็จรังแต่จะดิสเครดิตผู้เขียนหรือสำนักข่าวไปทุกวัน 
"ความน่าเชื่อถือ"เป็นสิ่งสำคัญมากสำหรับสำนักข่าว 
เมื่อไหร่สิ่งนี้หมดไปสำนักข่าวก็คงจะต้องปิดตัวลงในที่สุด

ทุกสิ่งมีเกิดมีดับเป็นธรรมดา ระหว่างที่ตั้งอยู่ก็จงดำรงไว้ซึ่งความซื่อตรงเถิด เพราะ
"ความจริงเป็นสิ่งไม่ตาย"

Read More