ทำไมคนไทยพุทธต้องรีบสมัครสมานสามัคคีกัน

ช่วงปี พ.ศ.2426 เวียดนามต้องตกอยู่ภายใต้การปกครองของฝรั่งเศส (เพราะการแบ่งฝักแบ่งฝ่ายของชนชั้นปกครอง) เมื่อฝรั่งเศสเข้ามาเป็นนายใหญ่ พระพุทธศาสนาก็เริ่มเข้าสู่ยุควิกฤต ชาวพุทธในเวียดนามถูกจำกัดสิทธิ์ทุกอย่างเรียกได้ว่า ถ้าพวกเองเลือกศาสนาพุทธ เองก็ต้องอยู่แบบไม่มีอันจะกินอย่างนี้แหละ แต่ถึงอย่างนั้นชาวพุทธก็ยังมีจำนวนมากอยู่ เมื่อเป็นดังนี้ชนชั้นปกครองที่เป็นชาวฝรั่งเศสได้ออกกฎเพื่อลดจำนวนชาวพุทธ คือ

1. ออกกฎจำกัดจำนวนพระภิกษุในวัด

2. ห้ามสร้างวัดใหม่

3. ห้ามพระรับทรัพย์สิน ฯลฯ

เมื่อพระภิกษุผู้เป็นประดุจช้างเท้าหน้าของพระพุทธศาสนา อยู่อย่างยากลำบากและมองไม่เห็นทางก้าวหน้าของพระพุทธศาสนา จึงละทิ้งสมณะเพศ หรือปลีกตัวเข้าไปอยู่ในป่า ปล่อยให้ศรัทธาสาธุชนอยู่อย่างขาดที่พึ่ง รอดูวันล้มสลายของพระพุทธศาสนาในแผ่นดินแม่ของตนเอง

ในที่สุดก็มีกลุ่มชาวพุทธหัวใจแกร่งยิ่งกว่าไฟ ออกมาแสดงพลังเพื่อเรียกร้องความเป็นธรรม

จนเป็นเหตุให้พระพุทธในเวียดนามเปลี่ยนแปลงไปในทางที่ดีขึ้นตามลำดับ

ประเทศไทยยุคปัจจุบัน แม้รูปแบบของการรุกรานจะไม่ชัดเจนเหมือนอย่างกับยุคล้าอาณานิคม แต่ว่าการกระทำหลาย ๆ อย่างของต่างศาสนา เช่น การกว้านซื้อที่ดินเพื่อสร้างศาสนาสถาน การสนับสนุนให้คำสอนเข้าไปอยู่ในหลักสูตรการเรียนการสอน หรือแม้กระทั่งการแทรกซึมเข้าไปนั่งในตำแหน่งสำคัญ ๆ ของบ้านเมือง

การดำเนินการของต่างศาสนิกที่กล่าวมานี้ ถือเป็นสัญญาณอันตรายที่กำลังเคลือบคลานเข้ามาทุกขณะ และเมื่อใดก็ตามที่เขากลายเป็นพลเมืองส่วนใหญ่ของพระเทศ เมื่อนั้นพระพุทธศาสนาต้องขาดสูญไปจากแผ่นดินนี้แน่นอน

ตื่นเถิดชาวพุทธ