ทำบุญแล้วอธิษฐาน ถือว่าโลภหรือไม่ ?

เรื่องนี้เป็นเรื่องที่น่าอนาถใจมาก

เมื่อมีคนหนึ่งเข้ามาทำบุญเสร็จเขาก็นั่งอธิษฐานอยู่เพลินๆ

อีกคนเดินมาบอก “แกมันโลภ” ทำบุญแล้วขอโน่นขอนี่

แต่ที่จริงคนนั้นแหล่ะไม่ได้รู้เรื่องรู้ราวเลย

เพราะความจริง เรื่องการอธิษฐานนี่

นับเป็นบารมีอีกอย่างหนึ่งเชียวนะ

เป็นเรื่องที่คนฉลาดเค้าทำกัน

เพราะการตั้งจิตอธิษฐาน

คือการรู้จักตั้งเป้าหมายหรือเจาะจงผลแห่งบุญว่า

จะให้เกิดขึ้นอย่างไรและเกิดขึ้นเมื่อไหร่

อธิษฐาน

ดังเช่นคนที่เค้าจะตักบาตรพระ

 เค้าก็ยกขันขึ้นทูนหัวและอธิษฐานว่า

“ข้าวของข้าพเจ้า ขาวดังดอกบัว ยกขึ้นเหนือหัว

ตั้งจิตจำนงตรงต่อพระนิพพาน ขอให้ถึงเมืองแก้ว

ขอให้แคล้วบ่วงมาร ขอให้พบพระศรีอารย์

ในอนาคตกาลเบื้องหน้านี้เทอญ..”

หรือบางคนทำบุญแล้วมีกำลังใจดีๆ

ก็อาจจะอธิษฐานขอเอานิพพานกันไปเลยว่า

“นิพพานนะ ปัจจะโย โหตุ” อย่างนี้เป็นต้น

ถามว่าทำไมจะต้องอธิษฐานขอพระนิพพานกัน

ทั้งที่บางทีใจก็ยังไม่ค่อยอยากจะไป ตรงนี้ก็ขอตอบว่า

เพราะนิพพานเป็นยอดแห่งความสุข

คนเราทำบุญก็หวังความสุข ก็ในเมื่อหวังความสุข

แล้วทำไมไม่ไปเอาที่ยอดแห่งความสุขเสียเลยล่ะ

เมื่ออธิษฐานถึงยอดแล้ว

เดี๋ยวฐานหรือตรงกลางมันก็มีตามๆกันมานั้นแหล่ะ

ไม่ต้องเป็นห่วง อธิษฐานเอายอดไว้เลยดีที่สุด

คนที่สร้างบุญแล้วไม่ได้ตั้งจิตอธิษฐาน

ก็ไม่ใช่จะไม่เกิดผลนะ เกิดเหมือนกันแต่ไม่รู้ว่าเป็นผลอะไร

 ที่ไหน และเมื่อไหร่ อันนี้ไม่รู้

ดังมีเรื่องของคนที่ขาดอธิษฐานบารมีว่าไว้

ในคัมภีร์ คือ สมัยหนึ่งมีเศรษฐีใหญ่มั่งคั่งร่ำรวยมาก

มีความเลื่อมใสศรัทธาในพระพุทธเจ้า

แต่ไม่มีโอกาสได้ไปฟังธรรม

ต่อมาเศรษฐีก็มีความขัดสนขึ้นจนตัวเอง

เหลือทรัพย์สินในระดับแค่ความเป็นเศรษฐีเล็กๆ

เมื่อถึงตอนนี้ก็ยังไม่มีโอกาสได้ไปฟังธรรมอีก

ต่อมาจากเศรษฐีเล็ก ก็กลับกลายเป็นคนยากจน

เมื่อถึงตอนนี้จึงได้ฟังธรรมจากพระพุทธเจ้า

เมื่อฟังแล้วก็เกิดความเลื่อมใสศรัทธาตั้งมั่นในพระรัตนตรัย

หลังจากตาคนนี้แกกลับไป

พระพุทธเจ้าก็ตรัสกับสาวกว่า

“ถ้าชายคนนี้ได้ฟังธรรมจากเราตั้งแต่เป็นเศรษฐีใหญ่

จะได้บรรลุธรรมชั้นอนาคามี หรือถ้าได้ฟังธรรมจากเรา

ตั้งแต่เป็นเศรษฐีเล็กๆ ก็ยังจะได้บรรลุธรรมชั้นโสดาบัน

แต่เมื่อชายคนนี้มาฟังธรรมจากเรา

ขณะที่เป็นคนยากจน จึงไม่สามารถบรรลุธรรมอันเลิศ

ในชั้นหนึ่งชั้นใดได้เลย

เพราะจิตใจของเข้านั้นมัวแต่พะวง

อยู่กับการทำมาหากิน ซึ่งที่เป็นเช่นนั้น

เพราะบุคคลนี้ขาดการรอธิษฐานบารมี มาในกาลก่อน”

เป็นอย่างไร น่ากลัวหรือไม่

มีโอกาสได้พบพระพุทธเจ้าและได้โอกาสแห่งการบรรลุธรรมแล้วแท้ๆ แต่กลับต้องพลาดโอกาสไปอย่างน่าเสียดาย

เพียงเพราะขาดการ “อธิษฐาน”

ดังนั้นขอให้ท่านทั้งหลายที่กำลังอ่าน

จงอย่าได้ประมาทในการอธิษฐาน อธิษฐานเข้าไปเถอะ

ใครจะว่าอย่างไรก็ช่างเขา เราทำของเราให้ดีก็แล้วกัน

Cr. หนังสือบุญสร้างได้ไม่ยาก

บ้าน.ธรรม.บุญ