ผลของการให้ทานที่สามารถรับรู้ได้ในปัจจุบัน

ด้วยภาวะความเป็นอยู่ในปัจจุบัน ไม่ใช่เรื่องง่ายที่เราจะเข้าใจเรื่องบาป บุญ คุณ โทษ 

และเรื่องการทำทานรักษาศีลทำสมาธิภาวนาอย่างถ่องแท้

เมื่อไม่เข้าใจ ก็ไม่เกิดศรัทธาอยากทำทานรักษาศีล และเจริญภาวนา 

ซึ่งปัญหาความไม่เข้าเช่นนี้ก็เคยเกิดขึ้นมาแล้วในสมัยพุทธกาล

ดังเรื่องราวต่อไปนี้

มีเสนาบดีท่านหนึ่งไม่เห็นประโยชน์ของการให้ทาน จึงเข้าไปถามพระสัมมาสัมพุทธเจ้าว่า

อานิสงค์แห่งทานในปัจจุบันมีบ้างไหม?

                                                 ขอบคุณภาพจากเว็ป dmc.tv

ก่อนที่พระพุทธองค์จะตอบ ท่านถามย้อนกลับไปว่า

ถ้าพระอรหันต์ผู้ยอดเยี่ยมที่สุดในโลกพระองค์หนึ่ง จะโปรดใครสักคน

ท่านจะเลือกไปโปรดใครก่อนระหว่างคนที่ไม่เชื่อเรื่องบาปบุญ ไม่เคยให้อะไรแก่ใครเลย 

ชอบพูดส่อเสียด กับคนที่เชื่อเรื่องบาปบุญ ชอบให้สิ่งของ พูดจาดีมีสัมมาคารวะ

-----

เสนาบดีท่านนั้นตอบว่า ก็ต้องมาโปรดคนที่เชื่อเรื่องบาปบุญก่อนสิ พระเจ้าข้า

-----

พระพุทธองค์ถามต่อไปว่า แล้วเครดิต (กิตติศัพท์อันงาม) ของทั้งสองคนนี้ ใครน่าเชื่อถือกว่า

-----

เสนาบดีตอบว่า คนที่ไม่เชื่อเรื่องบาปบุญ ไม่ให้สิ่งของหรือช่วยเหลือแก่ใครๆ

เลยจะไปมีความน่าเชื่อถือได้อย่าง พระเจ้าข้า

-----

พระสัมมาฯ ถามต่อไปอีกว่า ระหว่างคนทั้งสองนี้ เวลาเข้าไปคบค้าสมาคมกับกลุ่มคนในระดับต่างๆ คนไหนจะดูดีมีสง่าราศี หรือมีความองอาจมากกว่ากัน

-----

เสนาบดีตอบว่า ก็คนที่ไม่เชื่อเรื่องบาปบุญ ไม่เคยให้สิ่งของอะไรแก่ใครๆ 

จักเป็นผู้แกล้วกล้าไม่เก้อเขินได้อย่างไร

-----

เมื่อทั้งสองคนนี้ละจากโลกไป ใครควรได้ไปอยู่สวรรค์ เสนาบดีตอบด้วยความมั่นใจว่า 

คนที่ไม่เชื่อเรื่องบาปบุญ มีความตระหนี่ถี่เหนียว

ชอบพูดส่อเสียด เมื่อตายไปจักเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์อย่างไรได้ ส่วนคนที่มีศรัทธา 

เป็นทานบดี ยินดีให้ความสนับสนุน เมื่อตายไปเขาควรจะได้ไปอยู่ในสุคติโลกสวรรค์

พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ทรงตรัสยืนยันอีกทีว่า เป็นอย่างนั้นแหละ ท่านเสนาบดี

-----

ดูก่อนท่าน เสนาบดี อานิสงค์ในปัจจุบัน ๖ ประการ ของการให้ทาน คือ

๑. ผู้ให้ทานย่อมเป็นที่รัก ที่ชอบใจของชนหมู่มาก

๒. สัปปบุรุษผู้สงบ ย่อมคบหาผู้ให้ทาน

๓. ย่อมได้ฟังพระสัจธรรมจากสัปปบุรุษ

๔. กิตติศัพท์อันงามของผู้ให้ทาน ย่อมขจรทั่วไป

๕. ผู้ให้ทาน ย่อมไม่ห่างเหินจากธรรมของคฤหัสถ์

๖. ผู้ให้ทาน เมื่อตายไปแล้ว ย่อมเข้าถึงสุคติโลกสวรรค์

- สีหสูตร 37/173-177 มมก.